Na de stichting van het klooster in 1989 heeft moeder Maria, eeuwige gedachtenis, tien jaar lang twee scheepsbellen als klokjes gebruikt (Foto Limburgs Dagblad 1992, Jan Paul Kuit)
Maar na het 10-jarig-jubileum-kerkfeest van 8 september 1999, hadden de zusters wat geld verzameld, en in de rondschrijfbrief staat te lezen:
[... ] Daarna werd begonnen met een nog groter plan: het afbreken van het fietsenhok, en het opbouwen van een sacristie. Deze sacristie vormt ook een extra nooduitgang voor de kerk. Er werd een houten klokketoren gemaakt, dat op hoge poten over die nooduitgang heen staat! Onze speciale dank gaat uit naar al degenen die gedurende de afgelopen maanden door extra giften dit werk al grotendeels hebben mogelijk gemaakt. Want al deze onverwachte extra verbeteringen en verfraaiingen zijn voor het klooster financieel niet goed op te brengen. We hopen op nóg enkele giften vanuit de vriendenkring om alles af te werken. Extra giften zijn ook zeer welkom voor een klokje in de nieuwe toren!
Van de ophanging van het klokje in de nieuwe klokkentoren of de (mogelijk officiële) ingebruikname ervan zijn mij helaas geen gegevens en foto's bekend.
Maar een legende zegt dat het klokje, gegoten in 1998, mogelijk op 13 november 1999 (Heilige Johannes Chrysóstomos) is ingewijd. Op die dag diende volgens het programma vader Silouan, eeuwige gedachtenis, de Goddelijke Liturgie en de nieuwe sacristie is toegewijd aan de Heilige Chrysóstomos en de Heilige Basilius. Een ander verhaal, bij de zusters te horen, verbindt de datum 26/27 november 1999, toen de kapel van de Heilige Oda van Brabant werd ingewijd, met het klokje.
Op de bouwtekening staat de nieuwe, Griekse stijl, klokkentoren getekend met plaats voor twee klokken. Dus togen één van de zusters en de voorzitter van de Stichting Geboorte van de Moeder Gods naar de klokkengieterij in Asten om een nieuw klokje te verwerven. Dit bezoek was zeer prettig en instructief en leverde na een 'vergelijkend klokkenonderzoek' zelfs het idee voor twee nieuwe klokjes!
